Κρεμπς, Έντουιν

(Gerhard Edwin Krebs, Λάνσινγκ, Αϊόβα 1918 –). Αμερικανός γιατρός και βιοχημικός. Το 1943 έλαβε το πτυχίο του στην ιατρική από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, όπου στη συνέχεια εργάστηκε ερευνητικά με τους βιοχημικούς Καρλ και Γκέρτι Κόρι. Το 1957 έγινε καθηγητής της σχολής βιοχημείας στο ίδιο πανεπιστήμιο. Το διάστημα 1968-77 δίδαξε στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, για να επιστρέψει στη συνέχεια και πάλι στην Ουάσινγκτον. Το 1992 μοιράστηκε με τον Έντμουντ Φίσερ το βραβείο Νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με την αναστρέψιμη πρωτεϊνική φωσφορυλίωση, ως μία βιοχημική διαδικασία που ρυθμίζει τη δραστηριότητα των πρωτεϊνών. Συγκεκριμένα, οι δύο ερευνητές ερεύνησαν τη διαδικασία με την οποία τα μυϊκά κύτταρα λαμβάνουν ενέργεια από το γλυκογόνο. Την εποχή εκείνη ήταν ήδη γνωστό ότι τα κύτταρα χρησιμοποιούν ένα ένζυμο, τη φωσφορυλάση, για να απελευθερώσουν γλυκόζη από το γλυκογόνο. Οι Κ. και Φίσερ απέδειξαν ότι η φωσφορυλάση μπορεί να μετατρέπεται από την ανενεργή στην ενεργή μορφή της με την προσθήκη μιας φωσφορικής ομάδας από την πλούσια σε ενέργεια ένωση ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη) και ότι η αντίδραση αυτή καταλύεται από ένζυμα που ονομάζονται κινάσες. Έδειξαν επίσης ότι η φωσφορυλάση απενεργοποιείται με την αφαίρεση της φωσφορικής ομάδας, με τη δράση ενζύμων που ονομάζονται φωσφατάσες. Προβλήματα στη φωσφορυλίωση των πρωτεϊνών σχετίζονται με την πρόκληση διαφόρων ασθενειών, όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος και η νόσος του Αλτσχάιμερ.